|
|
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
|
د لوراند او لورین څښتن په نامه
|
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿۱﴾ |
|
آيا (د قيامت) د خپرېدونكېو (پېښو) خبر دررسېدلى دى؟! (۱)
|
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾ |
|
پر هغه ورځ ځينې مخونه ترېدلي ذليل وي، (۲)
|
| عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ﴿۳﴾ |
|
هغوى چې هڅې كړي [او] ستړي شوي (؛خو څه پايله يې په برخه شوې نه ده)، (۳)
|
| تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً ﴿۴﴾ |
|
[ناچار] سوځنده اور ته ورننوځي (او سوځي به) . (۴)
|
| تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿۵﴾ |
|
د خوټېدونکې چيني اوبه ورڅښل كېږي؛ (۵)
|
| لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ ﴿۶﴾ |
|
بې له ترخو وچو او بدبويه اغزنو بوټو نور خواړه ورته نه وي. (۶)
|
| لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ ﴿۷﴾ |
|
(داسې خواړه،چې) نه یې څربوي او نه لوږه لرې كوي . (۷)
|
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿۸﴾ |
|
پر هغه ورځ ځينې مخونه ښېرازه وي،(۸)
|
| لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ﴿۹﴾ |
|
خپلو هڅو ته خوشحال ،(۹)
|
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿۱۰﴾ |
|
په لوړ جنت كې به وي . (۱۰)
|
| لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ﴿۱۱﴾ |
|
هلته به هېڅ چټي خبره نه اوري . (۱۱)
|
| فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ﴿۱۲﴾ |
|
په هغه كې یوه چينه بهېږي، (۱۲)
|
| فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿۱۳﴾ |
|
هلته اوچت اوچت تختونه دي، (۱۳)
|
| وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿۱۴﴾ |
|
او(د دې چينې پرغاړه) كوزې ايښوول شوي دي، (۱۴)
|
| وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿۱۵﴾ |
|
او کتار بالښتونه. (۱۵)
|
| وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿۱۶﴾ |
|
او (قيمتي) فرشونه غوړول شوي . (۱۶)
|
| أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ﴿۱۷﴾ |
|
آيا اوښ ته نه ګوري،چې څرنګه پيدا شوى دى ؟! (۱۷)
|
| وَإِلَى السَّمَاء كَيْفَ رُفِعَتْ ﴿۱۸﴾ |
|
او اسمان ته [نه ګوري]چې څرنګه اوچت کړای شوى دى ؟! (۱۸)
|
| وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ﴿۱۹﴾ |
|
او غرونو ته [نه ګوري] چې څرنګه پر خپل ځاى درول شوي دي ؟! (۱۹)
|
| وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ﴿۲۰﴾ |
|
او ځمكې ته [نه ګوري] چې څرنګه هواره شوې ده ؟! (۲۰)
|
| فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ ﴿۲۱﴾ |
|
نو نصيحت كوه،چې په رښتینه کې ته يوازې نصيحت ګر يې . (۲۱)
|
| لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ ﴿۲۲﴾ |
|
ته پرې زورور نه يې (چې ايمان راوړو ته يې اړ باسې)؛ (۲۲)
|
| إِلَّا مَن تَوَلَّى وَكَفَرَ ﴿۲۳﴾ |
|
خو كه چا مخ واړاوه او كافر شو، (۲۳)
|
| فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ﴿۲۴﴾ |
|
نو خداى به يې په ډېر سترعذاب وكړوي . (۲۴)
|
| إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ﴿۲۵﴾ |
|
په حقيقت كې راستنېدل يې يوازې زموږ لوري ته دي، (۲۵)
|
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ﴿۲۶﴾ |
|
بيا یې په رښتینه كې حساب زموږ پر غاړه دى . (۲۶) |
