بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ د لوراند او لورین الله په نامه عَمَّ يَتَسَاءلُونَ ﴿۱﴾ د څه په باب يو بل پوښتي؟! (۱) عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿۲﴾ د(قيامت) د ډېر لوى خبر (په باب)! (۲) الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿۳﴾ هماغه خبر،چې دوی پکې اختلاف لري . (۳) […]
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | د لوراند او لورین الله په نامه
|
|
| عَمَّ يَتَسَاءلُونَ ﴿۱﴾ | د څه په باب يو بل پوښتي؟! (۱)
|
|
| عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿۲﴾ | د(قيامت) د ډېر لوى خبر (په باب)! (۲)
|
|
| الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿۳﴾ | هماغه خبر،چې دوی پکې اختلاف لري . (۳)
|
|
| كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۴﴾ | هېڅكله داسې نه ده (چې دوى فكر كوي)،ژر به پوه شي. (۴)
|
|
| ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۵﴾ | بيا هېڅكله داسې نه ده (چې دوى يې ګڼي)،ژر به پوه شي (چې قيامت حق دى). (۵)
|
|
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿۶﴾ | ايا ځمكه مو (ستاسې) هوساېنځى ګرځولى نه دى ؟! (۶)
|
|
| وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿۷﴾ | او غرونه مو ميخونه ؟! (۷)
|
|
| وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿۸﴾ | او تاسې مو جوړه جوړه پيدا كړي ياست . (۸)
|
|
| وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿۹﴾ | او ستاسې خوب مو د آرام [لامل] ګرځولى دى، (۹)
|
|
| وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿۱۰﴾ | او شپه مو جامه (درته) ګرځولې ده، (۱۰)
|
|
| وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿۱۱﴾ | او ورځ مو(ستاسې) د هڅو، ژوند او ژواک وخت ګرځولې ده،(۱۱)
|
|
| وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿۱۲﴾ | او ستاسې له پاسه مو اوه ټينګ (اسمانونه) درولي دي . (۱۲)
|
|
| وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿۱۳﴾ | او [لمر] مو روڼ او تود چراغ ګرځولی دی، (۱۳)
|
|
| وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا ﴿۱۴﴾ | او له (باراني) ورېځو مو ډېرې اوبه راښكته كړي دي، (۱۴)
|
|
| لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿۱۵﴾ | چې په اوبو غلې دانې او بوټي را زرغون كړو، (۱۵)
|
|
| وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿۱۶﴾ | او ګڼ باغونه . (۱۶)
|
|
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿۱۷﴾ | په حقيقت كې [له تاسې سره مې] د ژمنې وخت د بېلتون ورځ ده . (۱۷)
|
|
| يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿۱۸﴾ | پر هغه ورځ،چې [د قيامت] په ((شپېلۍ)) كې پوكى وشي؛ نو تاسې به ډله ډله (محشر ته) راځئ .(۱۸)
|
|
| وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿۱۹﴾ | او اسمان به پرانستل شي او ور ور به شي .(۱۹)
|
|
| وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿۲۰﴾ | او غرونه به روان شي او [د] ځلوب [په څېر] به شي . (۲۰)
|
|
| إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿۲۱﴾ | په حقيقت كې (پر هغه ورځ) جهنم يو ستر څارنځى دى . (۲۱)
|
|
| لِلْطَّاغِينَ مَآبًا ﴿۲۲﴾ | (چې) د سرغړوونكيو د ورتلو ځاى (او هستوګنځى) دى . (۲۲)
|
|
| لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ﴿۲۳﴾ | چې تر مودو پکې تمېږي .(۲۳)
|
|
| لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿۲۴﴾ | نه به پکې څه سوړوالی وڅکي او نه څه څښاک،(۲۴)
|
|
| إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ﴿۲۵﴾ | خو بې له خوټېدلو اوبو او زوو،(۲۵)
|
|
| جَزَاء وِفَاقًا ﴿۲۶﴾ | دا د دوی له كړنو سره برابره سزا ده؛ (۲۶)
|
|
| إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ﴿۲۷﴾ | [ځكه] چې دوى هېڅكله څه حساب و کتاب ته هيلمن نه وو، (۲۷)
|
|
| وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿۲۸﴾ | او زموږ آيتونه یې بیخي دروغ ګڼلي وو. (۲۸)
|
|
| وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿۲۹﴾ | او حال دا موږ هر څه په شمېر ليكلي دي . (۲۹)
|
|
| فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿۳۰﴾ | نو (ورته ويل كېږي : ) وڅكئ،چې موږ بې له عذابه [بل څه] نه در زياتوو! (۳۰)
|
|
| إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿۳۱﴾ | په حقيقت کې متقیانو ته ستره بريا ده : (۳۱)
|
|
| حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿۳۲﴾ | باغونه او (ډول ډول) انګور،(۳۲)
|
|
| وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿۳۳﴾ | او همځولې نوې پېغلې،(۳۳)
|
|
| وَكَأْسًا دِهَاقًا ﴿۳۴﴾ | او (د جنتي شرابو) ډک ډك جامونه .(۳۴)
|
|
| لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿۳۵﴾ | هلته به چټيات او دروغ نه اوري . (۳۵)
|
|
| جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا ﴿۳۶﴾ | دا ستا د پالونكي له لوري بدله او پوره پوره لورنه ده . (۳۶)
|
|
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿۳۷﴾ | (هماغه) د اسمانونو او ځمكې او څه چې د دواړو ترمنځ دي، پالونكى دى؛ (هماغه) لوراند (الله) چې (پر هغه ورځ) هېڅوك بې د هغه له اجازې خبرې (يا شفاعت) نشي كړاى . (۳۷)
|
|
| يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿۳۸﴾ | پر هغه ورځ،چې ((روح)) [جبرایل] او ((پرښتې)) پر يوه ليكه درېږي او هېڅوك به د لوراند خداى بې اجازې خبرې نه كوي او (چې خبرې كوي؛ نو) حقې او سمې خبرې كوي. (۳۸)
|
|
| ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿۳۹﴾ | هغه رښتينې ورځ ده؛ نو د چا چې خوښه وي د خپل پالونكي لور ته دې د ورستنېدو (لار) خپله کړي .(۳۹)
|
|
| إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ﴿۴۰﴾ | په حقيقت كې موږ تاسې له (راتلونکې) نژدې عذابه خبر كړئ،[دا عذاب] به پر هغه ورځ وي،چې انسان خپلو مخكېنيو لاس ته راوړنو ته ګوري او كافر وايي : (( كاش خاورې واى (او پر عذاب اخته شوى نه واى!.) )) (۴۰) |
له ملگرو سره یي شریک کړئ.
×
ستاسې رالېږل شوې لیدلوری به د اندیال وېبپاڼې تر تایید روسته خپرېږي.
هغه پېغامونه نه خپرېږي، چې منځپانګه یې تورونه او کنځل وي.
هڅه وکړئ، په پښتو پېغامونه راواستوئ.