بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ د لوراند او لورین څښتن په نامه عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿۱﴾ تريو ټنډى شو او مخ يې واړاوه، (۱) أَن جَاءهُ الْأَعْمَى ﴿۲﴾ ( له دې امله) چې هغه ړوند ورغى . (۲) وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى ﴿۳﴾ او ته څه خبر یې؟ ښايي وده ومومي [، پاك […]
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | د لوراند او لورین څښتن په نامه
|
|
| عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿۱﴾ | تريو ټنډى شو او مخ يې واړاوه، (۱)
|
|
| أَن جَاءهُ الْأَعْمَى ﴿۲﴾ | ( له دې امله) چې هغه ړوند ورغى . (۲)
|
|
| وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى ﴿۳﴾ | او ته څه خبر یې؟ ښايي وده ومومي [، پاك شي او د تقوا لار خپله کړي]،(۳)
|
|
| أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى ﴿۴﴾ | يا پند واخلي؛ نو پند ورګټور شي . (۴)
|
|
| أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿۵﴾ | خو هغه چې [ستا له پنده] نا اړتيا ښيي، (۵)
|
|
| فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿۶﴾ | نو ته مخ وراړوې، (۶)
|
|
| وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّى ﴿۷﴾ | او كه دى ځان پاك نه كړي؛پر تا څه (پړه) نشته . (۷)
|
|
| وَأَمَّا مَن جَاءكَ يَسْعَى ﴿۸﴾ | او هغه چې په منډه درغى، (۸)
|
|
| وَهُوَ يَخْشَى ﴿۹﴾ | او (له الله) وېرېده، (۹)
|
|
| فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿۱۰﴾ | نو ته بې پامي ترې کوې او له نورو سره بوختېږې . (۱۰)
|
|
| كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ﴿۱۱﴾ | هېڅكله داسې نه ده (چې چلن دې دغسې وي)؛ په حقيقت كې دا (آيتونه) یوه یادونه ده؛ (۱۱)
|
|
| فَمَن شَاء ذَكَرَهُ ﴿۱۲﴾ | نو څوک چې غواړي، پند دې ترې واخلي. (۱۲)
|
|
| فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ﴿۱۳﴾ | [حال دا چې دا آيتونه] په ارزښتمنو پاڼو كې (نغښتي) دي، (۱۳)
|
|
| مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ﴿۱۴﴾ | [چې] لوړې مرتبې والا او پاكې دي (۱۴)
|
|
| بِأَيْدِي سَفَرَةٍ ﴿۱۵﴾ | [او] د استازيو (او ليكوالو) په لاسونو كې دي، (۱۵)
|
|
| كِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿۱۶﴾ | (چې) عزتمن او نيك دي . (۱۶)
|
|
| قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ ﴿۱۷﴾ | مرګ پر انسان څومره نامنندوى دى! (۱۷)
|
|
| مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ﴿۱۸﴾ | (الله) دا له څه پيدا كړى دى؟! (۱۸)
|
|
| مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿۱۹﴾ | له یوه څاڅكي يې پيدا كړ؛ نو انډول یې کړ. (۱۹)
|
|
| ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ ﴿۲۰﴾ | بيا يې (د ښو او بدو د پېژندو) لار وراسانه كړه (۲۰)
|
|
| ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿۲۱﴾ | بيا يې مړ كړ او په قبر كې يې كېښود، (۲۱)
|
|
| ثُمَّ إِذَا شَاء أَنشَرَهُ ﴿۲۲﴾ | بيا چې [خداى] وغواړي را ژوندى كوي يې. (۲۲)
|
|
| كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿۲۳﴾ | هېڅكله داسې نه ده (چې انسان انګېري) لا هغه څه یې کړي نه دي، چې الله امر ورته كړى دى. (۲۳)
|
|
| فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿۲۴﴾ | نو انسان دې خپلو خوړو (او د خوړو پنځون) ته وګوري . (۲۴)
|
|
| أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا ﴿۲۵﴾ | موږ له اسمانه (ښې) پرېمانه اوبه راتويې كړې دي، (۲۵)
|
|
| ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿۲۶﴾ | بيا مو ځمكه پوره څيرې كړه، (۲۶)
|
|
| فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿۲۷﴾ | بيا مو پكې دانې رازرغونې كړې، (۲۷)
|
|
| وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿۲۸﴾ | او (هم) انګور او سابه،(۲۸)
|
|
| وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿۲۹﴾ | او ښوونه او كجورې، (۲۹)
|
|
| وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿۳۰﴾ | او ګڼ ګڼ بڼونه، (۳۰)
|
|
| وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿۳۱﴾ | او مېوې او څړځايونه، (۳۱)
|
|
| مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿۳۲﴾ | [چې] تاسې او څاروي مو ترې ګټه واخلي . (۳۲)
|
|
| فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ ﴿۳۳﴾ | نو چې کله (د قيامت د دويمې شپېلۍ) كڼوونكې چغه وشي؛ (كافران په درانه غم كې پرېوځي)، (۳۳)
|
|
| يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿۳۴﴾ | پر هغه ورځ چې انسان له خپل وروره تښتي،(۳۴)
|
|
| وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ﴿۳۵﴾ | او (همداراز له) خپلې مور او خپل پلاره، (۳۵)
|
|
| وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ﴿۳۶﴾ | او له خپلې مېرمنې او له خپلو اولادونو ؛ (۳۶)
|
|
| لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿۳۷﴾ | پر هغه ورځ به یې هر تن په داسې كار (او حال) اخته وي،چې يوازې ځان ته به يې پام وي! (۳۷)
|
|
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ﴿۳۸﴾ | پر هغه ورځ به ځينې مخونه ځلېږي، (۳۸)
|
|
| ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ﴿۳۹﴾ | خندان او خوشاله. (۳۹)
|
|
| وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ﴿۴۰﴾ | پر هغه ورځ به ځينې مخونه سپېره وي، (۴۰)
|
|
| تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿۴۱﴾ | تک تور به اوښتي وي، (۴۱)
|
|
| أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿۴۲﴾ | [هو] همدوى كافران [او] بد چاري دي (۴۲) |
له ملگرو سره یي شریک کړئ.
×
ستاسې رالېږل شوې لیدلوری به د اندیال وېبپاڼې تر تایید روسته خپرېږي.
هغه پېغامونه نه خپرېږي، چې منځپانګه یې تورونه او کنځل وي.
هڅه وکړئ، په پښتو پېغامونه راواستوئ.